Prisvojne zamenice u turskom jeziku

eng: Personal possessive pronouns
Senin adın ne?                                                                                               
Benim adım Sedef.

Svako upoznavanje počinje pitanjem:
Kako se zoveš?   Koje je tvoje ime?   What is your name?
Da bi mogli da postavimo to jednostavno pitanje, moramo da naučimo prisvojne zamenice: moj, moja, tvoj, tvoja…Sada ćemo se susresti sa nečim neobičnim u turskom jeziku.
Obratite pažnju na sledeći primer: ime-name-nombre-ad
srp:  Moje ime
eng: My name
špa: Mi nombre
tur: Benim adım
U turskom jeziku imamo i prisvojnu zamenicu (benim) i prisvojni sufiks (ım).
Moje imemoje.
Zašto je to tako…pa, eto, tako je…drugačiji je jezik i moramo da prihvatimo ovu neobičnost.
U govoru benim može da se izostavi, dovoljno je reći adım, jer se po sufiksu (ım) vidi čije je ime.
Potpun oblik koristimo kada želimo da naglasimo nešto, u stilu:
O benim annem!
Ona je MOJA majka!

Prisvojni sufiksi
Postoje dve vrste sufiksa zavisno od toga kojim slovom se završava reč na koju ih dodajemo.
aı  ei  ou  öü  ← poslednji samoglasnik u reči na koju dodajemo prisvojni sufiks

a) reč se završava suglasnikom                         b) reč se završava samoglasnikom

















Primer za prvu kolonu iz tabele (aı)                             Primer za drugu kolonu iz tabele (ei)
arkadaş – drug                                                             anne – majka
Benim arkadaşım          Moj drug                                 Benim annem          Moja majka
Senin arkadaşın            Tvoj drug                                Senin annen            Tvoja majka
Onun arkadaşı               Njegov, njen drug                   Onun annesi            Njegova, njena majka
Bizim arkadaşımız         Naš drug                                Bizim annemiz         Naša majka
Sizin arkadaşınız           Vaš drug                                 Sizin anneniz           Vaša majka
Onların arkadaşları        Njihov drug                             Onların anneleri       Njihova majka

Sen  benim  arkadaş-ım–sın                                         Sen  benim  anne-m–sin
   ti       moj       drug  moj  si                                          ti      moja  majka moja si
Arkadaşımsın                                                                Annemsın
Ti si moj drug                                                                Ti si moja majka
 
Sen i benim mogu da se izbace jer se po sufiksima koji su zalepljeni za arkadaş i anne vidi o kojim licima se radi. I eto turskog skraćivanja rečenica upotrebom sufiksa!
______________________________________

Negacija
Gradi se isto kao i kod ličnih zamenica. Na kraju rečenice se doda reč değil na koju su zalepljeni lični sufiksi (ei kolona). Uvek se koriste sufiksi iz te kolone zato što je u reči değil poslednji samoglasnik i.
 
Ben senin arkadaşın değilim.              Ja nisam tvoj drug.
Sen benim arkadaşım değilsin.           Ti nisi moj drug.
O benim arkadaşım değil.                    On nije moj drug.

Ben senin annen değilim.                    Ja nisam tvoja majka.
Sen benim annem değilsin.                Ti nisi moja majka.
O benim annem  değil.                        Ona nije moja majka.
______________________________________

Upitni oblik
Gradi se isto kao i kod ličnih zamenica, koristimo  mı mi mu mü = da li
mı  mi  mu  mü  +  lični sufiksi
aı   ei   ou   öü
Ben senin arkadaşın mıyım?            Da li sam ja tvoj drug?
Sen benim arkadaşım mısın?           Da li si ti moj drug?
O senin arkadaşın mı?                      Da li je on tvoj drug?
Ben senin annen miyim?                  Da li sam ja tvoja majka?
Sen benim annem misin?                 Da li si ti moja majka?
O benim annem mi?                         Da li je ona moja majka?
____________________________________
 
Prisvojni sufiksi – İyelik ekleri, Sahiplik ekleri (oba naziva se koriste)
iyelik, sahiplik – svojina, vlasništvo       eng: possession
sahip – vlasnik